জনকনন্দিনী

                                            জনকনন্দিনী



শ শ বছৰ জুৰি পূজ্যা তুমি
জনকনন্দিনী তুমি সৌন্দৰ্যৰ প্ৰতীক
তোমাৰ ৰূপৰ লাৱণ্যই ক্ৰমে ক্ৰমে বিদাৰিছিল তোমাৰ স্বামীৰ হৃদয়।
বাল্মীকিৰ ৰামায়ণৰ পাতে পাতে তোমাৰ ৰূপৰ জেউতি।
ধষিৰ্তা নহয় তুমি, তথাপিও ধুবীৰ দুচকুত তুমি হ'লা বেশ্যা।
অন্ধ তোমাৰ স্বামী, ৰাজধৰ্মৰ কৰ্তব্যৰ আৰত বাৰে বাৰে অপমানিত তুমি
ৰাঘৱ তেওঁ, স্বয়ং বিষ্ণুৰ অৱতাৰ।
নানা কূট কৌশলেৰে মহাভাৰতৰ নায়ক তেওঁ।
নাছিল নেকি সাহস তেওঁৰ তোমাৰ সন্মুখ সমৰত থিয় হৈ ঢাল হ'বলৈ।
কিয় নোৱাৰিলে আজিৰ দুই এক পুৰুষৰ দৰে তোমাক লগোৱা লাঞ্চনা নুই কৰিবলৈ।
নে এইয়াও চলনা এক,যুগে যুগে নাৰীক বেশ্যা সজোৱাৰ।
নে মুকলি কৰি গ'ল  যুগে যুগে নাৰীৰ লাঞ্চিতা হোৱাৰ পথ।
ৰাৱণৰ অন্যায়ৰ যদি বিচাৰ হয়,তেন্তে ভাৰ্য্যাক কৰা এই অন্যায়ৰ বিচাৰ নহ'ল কিয়?
কাৰণ তেওঁ পুৰুষুত্তম?ৰাজমহলৰ কন্যাই যদি বনে জংঘলে পত্নীধৰ্ম পালন কৰে
তেন্ত পতি ধৰ্ম ক'ত?
সীতাৰ বাবে যদি পত্নী ধৰ্ম শ্ৰেষ্ঠ হয় তেন্তে তেওঁৰ  বাবে ৰাজধৰ্ম কিয় শ্ৰেষ্ঠ হ'ল?
আছেনে উত্তৰ ইয়াৰ ? নাই।
প্ৰশ্ন কৰোতাৰেই যে অভাৱ কাৰণ তেওঁ যে পৰম পুৰুষ।
কিয় হ'ল জানকী জানকীবল্লভৰ বাবে পৰিত্যক্তা।
নে থৈ গ'ল দৃষ্টান্ত যুগে যুগে হাজাৰ হাজাৰ জানকী পৰিত্যক্ত হ'বলৈ।
থৈ গ'ল নেকি পুৰুষ নামৰ জাতিটোৰ বাবে নাৰীক পৰিত্যাগ কৰাৰ দৃষ্টান্ত।
জীৱন পৰিক্ৰমাত সন্দেহ, প্ৰত্যাখ্যান কৰা জানকী জননীৰ কোলাত ঠাই পায়েই কিয় হ'ল  পূজিতা?
নে ত্যাগ,প্ৰতিদানৰ অন্য ৰূপ পূজা ।
আজিও দেশে, দেশে,ঘৰে ঘৰে  প্ৰত্যাখিত সীতা ।
পুৰুষ চৰিত্ৰ দুটাই ৰাঘৱ আৰু ৰাৱণ।